22-9-20
Holistisch, natuurgeneeskunde, alternatief, homeopathie? Hoe, wat en waarvoor?
Met voorbeelden uit de praktijk
Sceptisch was ik zelf! Vaag allemaal. Rationeel opgevoed, thuis met een burn-out en een paard waarbij de dierenarts geen oplossing meer had. Ik kon het niet accepteren en zocht naar een andere mogelijkheid. Die vond ik! Wauw wat was ik verbaasd. Het zat niet tussen mijn oren en mijn paard wist niet wat het placebo effect was. Mijn ogen gingen open, er was nog zóveel ‘meer’. Verwonderd was ik en nu jaren later nog steeds dankbaar dat ik dit tegen kwam. Voor mij dé reden om mijn Personeelsmanagement werk aan de kant te zetten en mijn passie voor dieren te gaan volgen en mijn beroep te maken van Natuurgeneeskunde en Homeopathie voor dieren.
Ik studeerde me suf (nog steeds), leerde veel over de natuur, diergedrag, ziekteleer, chemische stoffen in planten, voeding, ik onderzocht en ontdekte. Van Erik Laarakker, holistisch dierenarts, leerde ik werken met de Lecher-antenne en de biosensor. In mijn praktijk combineer ik deze methoden om het welzijn van dieren te ondersteunen. Verder ben ik gespecialiseerd in homeopathie. Ook geef ik workshops.
Praktijk
Een dier komt bij mij voor begeleiding van welzijn. De eigenaar vult een intakeformulier in. Ik bespreek de geschiedenis van het dier, leefomstandigheden, voeding, karakter en opvallendheden, om zo te kijken waar natuurlijke ondersteuningsmogelijkheden liggen.
Ik neem de hele geschiedenis door (zover bekend), vanaf geboorte of ontstaan van klachten, vaccinaties, medicatie, leefomstandigheden, zoek logica, verbanden, kijk naar opvallendheden en het karakter van het dier, etc.
Ook word er gekeken naar slijmvliezen van ogen, oren en mond, huid én zijn drink, poep en plas verhalen belangrijk. Ik trek geen conclusies en stel geen diagnose, maar deze informatie wijst me de weg, wat ik kan doen om het welzijn te ondersteunen.
Veel dieren hebben bijvoorbeeld een hoge toxische belasting in de energetische meting. Wat opgeslagen kan zijn in darmen, lever, nieren, lymfe en/of bindweefsel wat mogelijk gezorgd heeft voor een disbalans in een van die organen. Dit kan bijvoorbeeld zorgen voor uiteenlopende problemen zoals huidproblematiek, ontlastingsproblemen, slechte eetlust, hormonale verstoringen, epilepsie, etc. Je dierenarts kan een diagnose stellen of een bloedonderzoek doen.
Kortom wanneer de spreekwoordelijke emmer vol zit, loopt hij over bij de kleinste druppel. Terug naar gezondheid betekent dus in veel gevallen het leegmaken van de emmer. Wanneer dieren reeds ziek zijn of als afvalstoffen niet meer op de juiste wijze goed afgevoerd wordt, denk aan huidklachten. Kan niet zomaar therapie gestart worden.
Meten is weten
Na mijn onderzoek en meting met de Lecher antenne, test ik middelen uit met de biosensor. Ik kijk wat past bij het totaal beeld en wat het dier verdragen kan. Deze middelen leg ik op het dier, ze worden niet toegediend.
Met het meten (en eventueel aanpassen) van de voeding is een van de belangrijkste basisvoorwaarden gelegd voor het gezond houden en/of worden van je geliefde dier. Voor het ene dier is dat een goede KVV maar het andere dier kan dit een goede brok zijn. Ook dit is weer voor ieder dier anders.
Complementair
De natuurgeneeskunde bekijkt het individu in zijn geheel (holistisch), het neemt de emoties, karakter, historie en fysieke gezondheidsklachten in beschouwing. Door het geven van een (energetische) prikkel worden de eigen krachten aangesproken om zich te herstellen.
De kracht van de natuur én het dier werken dan samen, ieder met zijn eigen talent. Vandaar ook mijn bedrijfsnaam NatuurTalent.
De natuurkunde en homeopathie is vooral gericht op het het herstellen van de gezonde balans Deze aanvullende therapie, kan heel complementair zijn aan de medische behandeling, in overleg met de dierenarts.
Samenwerking
In veel gevallen is samenwerking noodzakelijk. Dit kan met de dierenarts zijn, dierentolk, masseur, etc. maar ook in veel gevallen een hondengedragsdeskundige. Maatregelen kunnen dus net zo effectief zijn als middelen.
Voorbeeld; geluidsgevoeligheid en vaccinatie
Keeshond, 7 jaar.
Had stress en extreme geluidsgevoeligheid. Ontstaan na heftige schrik en vermoedelijk (geen bewijs) na vaccineren tegen Rabiës.
Een dergelijke reactie is niet ongewoon, maar zo extreem duidelijk is het voor de meeste eigenaren niet. Vaak zie je een opstapelingseffect van stress waarna klachten steeds erger worden, dit opstapelingseffect geldt overigens ook bij afvalstoffen met betrekking tot een bestrijdingsmiddelen, luchtvervuiling, ontvlooiingsmiddel, etc. Reguliere medicatie hielpen dit dier helaas niet van de angst af.
Deze hond had naast een Rabiës miasma (kort door de bocht; klachten ontstaan na de Rabiës vaccinatie mét beelden van de Rabiës ziekte) problemen met het bewegingsapparaat én Lyme.
De ingezette acties zorgde ervoor dat de geluidsgevoeligheid beduidend af nam. Door de vergevorderde klachten en meerdere ziektes, vergt dit een langdurige en multidisciplinaire aanpak met de desbetreffende dierenarts.
Voorbeeld; omvallen
Dwergkees, 2 jaar.
De eigenaar gaf aan dat het dier regelmatig overgaf en om viel.
Uit mijn energetisch onderzoek vond ik diverse blokkades in de rug en het keel/schildklier gebied. Met natuurlijke ondersteuning en de juiste voeding zijn de genoemde signalen niet meer terug gekomen.
Voorbeeld; pijn
Dwergkees, 6 jaar.
Deze hond schreeuwt soms, piept, schud met hoofd, trekt een pootje op, loopt rondjes en hapt soms naar adem. Eigenaren zijn bang voor Syringomyelie of Chiara-achtige Malformatie. Uiteraard is deze hond eerst bij de dierenarts geweest.
De eigenaar meldde dat de hond pijnsignalen liet zien, zoals piepen en gevoeligheid bij beweging.
Met behulp van energetische metingen keek ik naar de algehele balans in het lichaam. Op basis hiervan heb ik natuurlijke ondersteuning geadviseerd ter bevordering van ontspanning en soepelheid, in combinatie met aangepaste voeding.
Ook maakten de eigenaren gebruik van ‘red light’-techniek om het herstelproces te ondersteunen.
Binnen enkele dagen gaven zij aan dat hun hond zich duidelijk comfortabeler voelde. Daarnaast is er geadviseerd om naar een bewegingsspecialist te gaan, deze heeft het dier met zachte technieken behandeld. Het schreeuwen, pootje tillen, piepen en naar adem happen waren toen volledig over.
Voorbeeld; epilepsie
Heidewachtel, 8 jaar met jeuk.
Het bleek dat ze medicatie had voor epilepsie, incontinentie én jeuk. Daarnaast was ze zeer angstig.
De eigenaar gaf aan dat de hond verschillende klachten had en onder medische behandeling stond met meerdere medicijnen voor epilepsie, incontinentie en jeuk.
Binnen mijn begeleiding heb ik gekeken naar natuurlijke ondersteuning die het welzijn kon bevorderen zonder de werking van de medicatie te beïnvloeden.
Door aandacht te geven aan ontspanning, voeding en orgaanondersteuning, merkte de eigenaar dat het dier rustiger werd en beter in zijn vel zat.
De medicatie is in overleg met de dierenarts geëvalueerd. In eerste instantie werd de incontinentie medicatie geminimaliseerd.
Door deze hond te ondersteunen op is het een hele andere hond geworden. De jeuk is weg en de hond is zelfverzekerd geworden. In een latere fase is de hond volledig van de medicatie voor de incontinentie afgekomen.
Colette Frankort is veterinair natuurgeneeskundige en homeopaat.
Voor vrijblijvende informatie kun je bellen met 06-16802445 of mailen naar info@dierpraktijk.nl
